//STERKER DAN DE DOOD//

Of ik haar overleden grote liefde een brief wil schrijven; z'n kist opfleuren met woorden. Haar wervelstorm aan gevoelens en gedachten op papier vereeuwigen, ze taalgewijs met hem laten versmelten, overladen van kweet-nie-hoe-geire-zien, inside jokes & fancy stijlfiguren. Want daar is hij onmetelijk tuk op. Dat ze de verleden tijd van "is" niet over haar lippen krijgt.

We hebben elkaar nooit eerder in real life ontmoet maar het voelt ontzettend vertrouwd aan. Ze schuift me een stuk chocoladetaart met frambozen voor m'n neus; zijn absolute numero uno lievelingsdessert. Haar ogen schieten vol en terwijl ze haar tranenwaterval de vrije loop laat, tuimel ik in zijn verhaal - haar verhaal - hun verhaal. Een leven gevuld met oooh & aaah & grappen & grollen & high fives maar ook met teleurstelling & gebroken dromen - zoals het quasi elk mensenparcours in meerdere of mindere mate betaamt.

Al brengen zowel verdriet als plezier hen steeds opnieuw dicht-dichter-dichtst bij elkaar, aan mekaar vastgeklit met een denkbeeldige portie lijm. Niets of niemand zou tussen hen in komen te staan, behalve dan die ene *#%$&-kerel die haar wederhelft een eeuwige trip naar hierboven oplegde. Geen inspraak, wel een voldongen feit. Ze schept me nog een tweede taartstuk op, want "ééntje is gééntje", z'n allerfavorietste uitspraak.

Haar verhalen, anekdotes en waanzinnige puurheid zinderen na, een voorlopig leeg blad staart me aan, vastbesloten bijt ik me erin vast. Schrappen & schrijven & schrappen & schrijven totdat het juist voelt -nog belangrijker- totdat het voor hààr juist voelt.

Haar allerdiepste gevoelens reizen nu met hem mee, in onuitwisbare inkt, totdat de tijd er anders over beslist. Maar één ding is zeker: echte liefde, sterker dan de dood ❤