//PLAY//

Adhv opleidingen en literatuur verdiep ik mij in rouw bij kinderen en jongeren. Omdat het broodnodig is om ook hen hier ondersteuning in te bieden.⠀

⠀

Het kriebelde al even maar het zaadje werd pas echt gepland toen een mama me na het afscheid van haar man vroeg om mee haar kroost op te vangen. Het verdriet van haar kinderen, bovenop haar eigen grote pijn: too much. ⠀

⠀

Hoewel we elkaar nog maar recentelijk bij de voorbereidingen hadden leren kennen, ontwikkelden we op die korte tijd wel een nauwe band waardoor ik geen milliseconde twijfelde. Het antwoord stond in mijn ogen te lezen, een trefzekere JA. ⠀

⠀

En zo bracht ik de periode nadien bijzondere tijd in hun gezelschap door. Samen tekenen, samen knutselen, samen lezen, samen praten, samen zwijgen, samen tieren. Gelach en getraan, afgewisseld met een spervuur aan vragen. Zo van die vragen waar ik zeker niet altijd een pasklaar antwoord op wist te formuleren, al probeerde ik er zo goed als mogelijk m’n weg in te vinden.⠀

⠀

Ik speurde het wereldwijde web af, op zoek naar gedegen info over omgang met rouwende kinderen en jongeren. Vertrouwen. Ruimte voor uiteenlopende gevoelens. Niet wegwuiven, niet verdringen, niet bestempelen. Wel accepteren, omarmen, luisteren, erkennen. Een veilige cocon. Hoe meer ik erover las, hoe meer m'n ziel aan m'n hart trok. “Hé, wake up, Isa, ga er dan toch in verder!” ⠀

⠀

En zo bestel ik al geruime tijd aan de lopende band boeken hieromtrent, alsook over afscheid in het algemeen. En zo tuimel ik in bijscholingen. En zo staan m’n huwelijksceremonies coronagewijs nog even op pauze, maar duwt m'n hart tegelijkertijd op dit vlak op play ... Op m'n eigen tempo, op m'n eigen manier.

Isabelle - House of Bells X